Od dzisiaj rozpoczęłam
pielgrzymowanie do kościołów i miejsc świętych. Zaczynam od
mojej okolicy, ale moim celem jest odwiedzenie wszystkich kościołów
katolickich w Polsce. Pielgrzymuję rowerem, maszeruję i/albo
poruszam się innym środkiem transportu. Jeśli to możliwe staram
się być na całej Mszy Świętej w kościele do którego
pielgrzymuję. Zostało bowiem napisane: „Jesteśmy bowiem
pielgrzymami przed Tobą i przychodniami, jak byli wszyscy przodkowie
nasi” (1 Krn 29,15).
Kościół św. Maurycego we Wrocławiu
Archidiecezja wrocławska, Dekanat
Wrocław - Śródmieście
Trasa:
Dom – Wrocław, ul. Traugutta 34
Długość: 10 km /x2
Sposób pokonania: rower
W dniu dzisiejszym przyjechałam rowerem do kościoła św. Maurycego we Wrocławiu na spotkanie Wspólnot Nieustającego Różańca z Wrocławia. Założeniem Wspólnoty Nieustającego Różańca jest, żeby na danej parafii zebrać 48 osób, które w wybranym dniu miesiąca będą modlić się o wyznaczonych godzinach swoją częścią Różańca przez 0,5 godziny w intencjach Nieustającego Różańca w ten sposób powstaje modlitwa różańcowa, która trwa nieustannie.
„Święty Maurycy, męczennik
Wspomnienie: 22 września
Według relacji biskupa Eucheriusza z
Lyonu, Maurycy był dowódcą rzymskiej Legii tebańskiej,w której
żołnierzami byli chrześcijanie. Legion ten w liczbie 6000 osób,
dowodzony przez Maurycego, św. Eksuperiusza i św. Kandyda,
stacjonował w Agaunum (dziś St-Maurice w Szwajcarii).
Około 290 roku przed jedną z bitew
zażądano, aby żołnierze złożyli pogańskim bogom ofiarę. Na to
nie pozwalało im sumienie. Maurycy wraz z legionistami stanowczo
odmówił, mówiąc: "Jesteśmy gotowi walczyć za ojczyznę,
gdzie tylko zajdzie tego potrzeba. Jesteśmy również gotowi modlić
się do Pana Boga o zwycięstwo. Jednak składać ofiar bożkom nie
możemy, gdyż byłoby to bałwochwalstwem". Wtedy cesarz
Maksymilian nakazał otoczyć i zdziesiątkować oddział. Legion nie
poddał się. Wybito wszystkich, do ostatniego żołnierza, wśród
nich Maurycego, Eksuperiusza i senatora Kandyda. Na miejscu
nekropolii męczenników Teodor, biskup Octodurum, wybudował kaplicę
(IV w).
Wydarzenie to opisał św. Grzegorz z
Tours (+ 594) w swojej Historii Franków. Następnie wzniesiono
klasztor, przy którym z czasem powstało potężne opactwo,
skupiające 900 mnichów. Niebawem wokół opactwa powstało miasto
St-Maurice. Badania archeologiczne potwierdziły istnienie kaplicy
oraz jamy grobowej, jednak mimo tego nie wyjaśniono jeszcze w pełni
okoliczności męczeństwa.
W roku 961 relikwie św. Maurycego
przewieziono do Ratyzbony (Regensburga), a stąd do Magdeburga. Cześć
św. Maurycego szerzył szczególnie gorliwie św. Lambert (f ok.
705) oraz św. Uldaryk (f 973), biskup Magdeburga. Stąd też Maurycy
odbierał szczególną cześć w cesarstwie niemieckim. Podczas
koronacji cesarze otrzymywali do rąk włócznię św. Maurycego. W
grocie włóczni, wg legendy, tkwił gwóźdź z krzyża
Chrystusowego. Kopię tej włóczni podarował cesarz Otto III
królowi Bolesławowi Chrobremu. Gest ten był uznaniem niezależności
księcia polskiego i przyzwoleniem na koronację. Kopia ta znajduje
się w skarbcu wawelskim.
Św. Maurycy jest patronem zakonu św.
Maurycego, cesarskiego domu Ottonów, królestwa Burgundii,
Longobardów; miast: Einsiedetn, Magdeburga i Valais; farbiarzy,
kapeluszników, piechoty, rycerstwa i żołnierzy.”
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz